Dana 23. 10. 2019. godine u crkvi Preobraženja Gospodnjeg u selu Pasjane kod Gnjilana, uz blagoslov Njegovog preosveštenstva vladike raško-prizrenskog G. Teodosija (Šibalića), izvršeno je obretenje moštiju Svete novomučenice Bosiljke Pasjanske.
Ovom jedinstvenom istorijskom činu prethodila su višemesečna istraživanja, koja je sproveo Saša Filipović, dekan i redovni profesor Fakulteta savremenih umetnosti u Beogradu.
Prilikom prethodnih konzervatorskih i restauratorskih ispitivanja ikonostasa i živopisa u hramu Preobraženja Gospodnjeg u Pasjanu sredinom septembra 2019. godine prof. Filipović obavio je prva sondiranja endoskopskom kamerom levog zarubljenog stuba (zidanog trona) crkve. Tada je kamera zabeležila da se mošti svetiteljke zaista tu nalaze, nakon čega je i doneta odluka o otvaranju zidanog trona.
Čin obretenja moštiju izvršen je u crkvi posle Svete arhijerejske liturgije, nakon što je prof. Filipović otvorio zarubljeni stub (zidani tron) u delu prema zidu (20 cm x 40 cm), koji nije živopisan, a koji prema sondiranju odgovara početku šupljine u kojoj se mošti nalaze.
U ovom istorijskom činu učestvovalo je monaštvo i sestrinstvo manastira Draganac, kao i sestrinstvo manastira Gračanica, Končul i Korminjane. U ime Kancelarije za zaštitu i obnovu baštine SPC na Kosovu i Metohiji događaj je pratila Svetlana Hadžić, direktor arheolog-konzervator. Sam čin obretenja (pranja moštiju u vodi i vinu) obavili su episkop raško-prizrenski g. Teodosije i arhimandrit Ilarion, iguman manastira Draganac.
Prof. Saša Filipović je za ovu priliku pripremio i predlog konzervatorskih i restauratorskih radova na crkvi Preobraženja Gospodnjeg u Pasjanu, kako bi se ovaj spomenik od izuzetnog kulturnog i istorijskog značaja zaštitio od daljeg propadanja. Predlog ovog projekta biće štampan u Zborniku saopštenja sa naučnog skupa upriličenog u čast novomučenice Bosiljke Pasjanske.
Život i tragično stradanje sedamnaestogodišnje Bosiljke Rajčić, koje se desilo sredinom 19. veka (ubijena od strane Arbanasa jer je odbila da se poturči), inspirisali su mnoge kulturne i naučne radnike da pišu i tumače njen podvig i žrtvu. Najzad, samo šireći znanja i vidike o prošlosti možemo razumeti vreme u kome živimo, a svetli primeri iz minulih vremena mogu nam kao putokazi poslužiti pri odluci kuda u budućnost.
